Een grote stap
Gisteren nog bedacht dat het bedje wat op de babykamer stond nog (lang) niet naar Elin haar kamer verplaatst ging worden. Elin dacht daar anders over.
"Enin lapen bedje." Klonk het toen ze het bed weer zag (die ze overigens elke dag ziet, maar vandaag was het dus duidelijk een bed.)
"Wil je daar vannacht in slapen dan?"
"Ja, Enin lapen bedje" En ze haalde al haar knuffels uit haar ledikant (dat zijn er nogal wat..) en legde deze in het "grote" bed.
Ruud en ik keken elkaar aan. Tja, hieraan toegeven en misschien weer wekenlang slaapproblemen?
We zijn bezweken door de smekende ogen van Elin. Ze lag op haar buikje tussen al haar knuffels in het grote bed. Oke, schat, we zetten die bedje op je kamer.
Die avond is ze super goed gaan slapen en vanmorgen om 7.30: Elin bij ons op de kamer!
Ze had zelf haar slaapzak maar uitgetrokken, want tja, dat doen grote meisjes en kwam helemaal trots langs mijn bed staan!
"Oh, doet Enin nou?" vroeg ze.
"Heb jij in je grote bed geslapen?"
En hup, Elin rende naar haar kamertje toe en liet me het bed zien waar ze geslapen had, kroop er nog even in, om ook echt duidelijk te maken hoe ze had geslapen. "Enin lapen!" zei ze.
Tjee wat een verschil! En oh wat zijn we trots op onze grote meid!!!
reacties (0)